Zilverbekje

Het zilverbekje (Euodice cantans / Lonchura cantans)  is qua uiterlijk nog te onderscheiden van het loodbekje (Euodice malabarica / Lonchura malabarica). Maar zoals de wetenschappelijke namen doen vermoeden zijn zij familie van elkaar, het geslacht Euodice.

Zilverbekjes in het wild

Bij het zilverbekje kennen we 2 ondersoorten;

• Euodice cantans cantans welke gezien worden in onder andere Mauritanië, Senegal en Gambia tot zuid Soedan
• Euodice cantans orientalis welke gezien worden in het gebied tussen Zuid Arabië, Oost Soedan, Somalië en Tanzania

De zilverbekjes populatie in het wild is niet bekend, maar gezien het grote verspreiding-gebied zijn zilverbekjes op de rode lijst van de IUCN geclassificeerd als “least concern” wat inhoudt dat er geen reden tot zorg is.

Geslachtsonderscheid

Geslachtsonderscheid bij zilverbekjes is zeer lastig. Er zijn ervaren kwekers die beweren dat de mannen wat “breder” gebouwd zijn, maar dit is schijn bedriegt. Popjes kunnen soms ook best fors zijn terwijl er ook kleine mannen zijn. Bij zilverbekjes zijn er geen uiterlijke verschillen tussen de man en pop. Hierdoor is geslachtsonderscheid bij de zilverbekjes alleen mogelijk als het mannetje zijn balts laat horen. Door de zilverbekjes allemaal een apart kleur ringetje te geven en in de gaten te houden welke vogels gaan zingen kunt u makkelijk zien wat mannen zijn. Dit is geen volledige garantie, jonge mannetjes zingen niet. En niet elk mannetje zingt even uitbundig.

De zang van het zilverbekje is daarnaast ook niet hard zoals een kanarie. Aan de houding van het zilverbekje (wat rechtop zittend en beweging in de keel) is te zien dat zij aan het zingen zijn.

Het zilverbekje in de gezelschapsvolière houden

Zilverbekjes zijn zeer levendige en actieve vogeltjes. Ze zullen in alle lagen van de volière te vinden zijn waarbij ze nooit stilzitten. Ze kunnen goed bij ander prachtvinken en (kleine) parkieten gehouden worden. Het kweken in de gezelschap volière heb ik persoonlijk ook met succes voltooid, elk jaar wel enkele nesten. Naast het houden in de volière kunt u de zilverbekjes uiteraard ook in een kamer volière of kweekkooien houden.

Wanneer u de zilverbekjes in een buiten volière wilt houden is het belangrijk dat er een vorst en tochtvrij nachthok beschikbaar is. Hier kunnen de zilverbekjes dan in schuilen als de weersomstandigheden buiten omslaan. Het is belangrijk dat dit nachthok groot genoeg is om alle volière bewoners te kunnen huisvesten. Ook doet u er verstandig aan om de voeding in het nachthok te plaatsen zodat dit altijd droog beschikbaar is.

Voeding

Als basis krijgen de zilverbekjes een goede mengeling voor tropische vogels, met daaraan 1/5 deel (on)kruidenzaad toegevoegd. Naast deze mengeling van tropisch zaad met onkruidzaad krijgen ze regelmatig een stukje groenvoer of fruit. Wekelijks per 2 koppels een stukje trosgierst. In de broed en rui periode eivoer wat nodig is voor de grote hoeveelheid eiwitten. Ook levend voer in de vorm van pinkys worden soms door de zilverbekjes genuttigd, al zijn de parkieten en kwartels er sneller bij.

Zoals bij alle zaad etende vogels is het belangrijk dat u altijd maagkiezel beschikbaar heeft voor de spiermaag. Dit is nodig voor een goede vertering van de zaden, ook vogelgrit voor de mineralen en een sepiaschild om de snavel wat te slijpen mogen niet ontbreken. Als laatste dient er altijd vers (bad) water beschikbaar te zijn. Het is verstandig dit in de zomermaanden 2 maal daags te verversen, in de overige maanden voldoet 1 keer per dag verversen.

Kweken met zilverbekjes

Zoals reeds vermeld is het kweken van zilverbekjes goed mogelijk in de gezelschapsvolière. Ze zullen bij een nestcontrole, of verstoring door andere vogels zeer snel van het nest gaan in tegenstelling tot bijvoorbeeld parkieten (die verdedigen hun nest tot het uiterste). Het is daarom verstandig niet te veel nestcontrole te doen. Wanneer u ziet dat de zilverbekjes gaan nestelen noteert u de datum als u een ei ziet wanneer beide vogels van het nest zijn om te eten. Daarna kunt u zo uitrekenen wanneer de jongen ongeveer uit zullen komen. Ook is het zo dat wanneer de zilverbekjes jongen hebben ze in mijn ervaring vaster op het nest blijven zitten.

Wilt u echter doelgericht gaan kweken met zilverbekjes, dan is het kweken in kweekkooien/broedkooien onvermijdelijk. Hier worden de zilverbekjes per vermoedelijk koppel gehouden zodat u zelf bepaald welke man en pop samen een nest zullen maken. Wanneer u doelgericht wilt kweken is het belangrijk om zilverbekjes bij een goede kweker te kopen. Omdat zilverbekjes zeer nauw verwant zijn aan het loodbekje, en hun gezamelijke nakomelingen ook vruchtbaar zijn! Komen er steeds meer bastaarden in de handel. Koop dus ras zuivere zilverbekjes om mee te gaan kweken.

Als u een mooi koppel zilverbekjes heeft kunt u deze samen in de volière of kooi brengen. Ze zullen snel de volière of kooi gaan ontdekken. Als het broedseizoen eraan zit te komen kunt u halfopen en/of tralie nestkastjes ophangen om de vogels een nestelgelegenheid te bieden. Er worden door de zilverbekjes ook wel eens vrije nesten gebouwd in bijvoorbeeld een struik die in de volière geplant is

Als nestmateriaal verstrekt u (gebleekte) kokosvezel, uitgeplozen sisaltouw en dierenhaar. De zilverbekjes bouwen hier zelf een zeer mooi bol nestje mee. Met het dierenhaar kunnen de zilverbekjes een mooi isoleren nestje bouwen waardoor de eitjes goed warm blijven. Vanwege hun vluchtige karakter kunnen door verstoringen in volière de uitkomsten tegenvallen terwijl de eitjes wel allemaal bevrucht blijken te zijn. In de broedkooi is dit probleem minder prominent.

Als het nestje gebouwd is zal het popje 4 tot 6 eitjes leggen welke in 12 tot 14 dagen worden uitgebroed door beide geslachten. Als de jongen uitkomen worden zij ook door beide ouders opgevoed. Het is in deze periode belangrijk dat er voldoende eivoer beschikbaar is. Dit is nodig vanwege het hoge eiwitgehalte wat via de kropmelk aan de jongen zal worden gegeven.

De jongen zijn na ongeveer 19 tot 21 dagen klaar om uit te vliegen. Zodra zij uitgevlogen zijn worden ze nog ongeveer 2-3 weken gevoerd door de ouders. U kunt ze nu eventueel ook uitvangen om de ouders rust te gunnen voor een 2e legsel. Na ongeveer 3 maanden zijn de jongen volledig op kleur en niet meer te onderscheiden van hun ouders.

Overige informatie

Bij de zilverbekjes zijn al verschillende mutaties bekend zoals de bruine, donkerbuik, isabel en ino mutaties. Daarnaast is het belangrijk de zilverbekjes vanwege hun verwantschap niet samen te houden met loodbekjes. Ze kunnen namelijk vruchtbare bastaarden grootbrengen welke de gedomesticeerde soort onzuiver zal maken.