Zebravink

De zebravink, een leuk actief vogeltje dat altijd in de weer is. Het ene moment op zoek naar voedsel, het andere moment gewoon met het popje bezig. Stilzitten doen ze nooit!

De zebravink is één van de beste beginner vogels, naast de kanarie en de grasparkiet is dit de makkelijkste vogel. Ze zijn niet duur in aanschaf, zijn makkelijk te verzorgen en stellen geen grote eisen aan hun menu en huishouden. Maar waar komt deze vogel vandaan? En hoe gedraagt hij zich?

Geschiedenis van de zebravink

Om die vragen te beantwoorden moeten we eerst in de geschiedenis van de zebravink duiken, de eerste zebravinken werden namelijk al in 1850 in Europa ingevoerd. In de eerste jaargang (1872) van het Duitse vogelblad :”Die gefiederte Welt” word al melding gemaakt van een succesvolle zebravink kweek. Dit betreft dan de wildkleur zebravink. De witte zebravinken zijn pas in het jaar 1920 met succes gekweekt.

Dat de zebravink een geliefde vogel is blijkt wel uit het feit dat reeds in 1952 al een speciaalclub voor zebravinken was in Engeland (De Zebrafinch society). Later volgde in Nederland in 1968 de Nederlandse zebravinken club.

Herkomst zebravinken

De zebravink, of eigenlijk volgens zijn wetenschappelijke naam; de taeniopygia guttata castonotis. Komt oorspronkelijk uit Australië. Zebravinken zijn over het hele vasteland te vinden, met uitzondering van het schiereiland Kapp York. Met een grootte van circa 10-12cm  is dit vogeltje iets kleiner dan de kanarie (12.5-13.5cm  lang). Daarnaast is de zebravink te vinden op de Indonesische eilanden Soemba, Alor, Timor, Flores en de kleine Soenda-eilanden. Deze soort is kleiner dan de “normale” zebravink, en heeft daarnaast een wat donkerdere kleurstelling op de kop, nek en borst. Ook ontbreekt de gegolfde dwarstekening op het midden van de keel en kropomgeving. Deze ondersoort is in de volksmond bekend als de timorzebravink.

Zebravinken in het wild

Zebravinken leven in het wild in grote groepen. Zij bewonen daar gebieden met struiken, bomen en gas savannes. Daarnaast zijn ze ook veel te vinden in bewoonde gebieden en landbouw gebieden. Zebravinken hebben van nature weinig vocht nodig. Ze leven in droge streken waardoor hun lichaam aangepast is op het weinig beschikbare water. Door de verbranding van voedingsstoffen krijgen zij het grootste deel van de watervoorziening binnen. In het wild voeden de zebravinken zich hoofdzakelijk met halfrijpe en volledig rijpe gras en onkruidzaden. Insecten worden bijzonder weinig genuttigd, maar in de broedperiode neemt de behoefte van dierlijk eiwit wel toe.

Zebravinken maken hun nestje in het wild vaak in de vorken van (zij)takken, of in holle bomen. De zebravinken broeden het liefste op een hoogte van 2 a 3 meter. Het nest word vervaardigd uit droge grashalmen, bekleed met zacht gras, haren en ander zacht materiaal. In Australië word alleen de “grijze” zebravink gespot. De mannetjes bezitten een oranjebruine wangvlek die afwezig is bij de popjes.

Het karakter

Zebravinken zijn lieve kleine vogeltjes die goed met andere vogelsoorten in een gezelschap volière kunnen. Zoals eerder al vermeld is deze soort een goede soort om de vogelhobby mee te beginnen. Omdat ze vrij klein zijn is het wel belangrijk op te letten bij de bouw van uw volière. Doordat de zebravink klein is kan hij door grof volière gaas of openingen ontsnappen. Het mannetje heeft een aangename trompetachtige fluit, het popje zingt niet.

Zebravinken huisvesting

Indien de zebravinken hobbymatig gehouden worden, en er niet gekweekt gaat worden voldoet een kamervolière of buitenvolière. Wilt u echter serieus gaan kweken met zebravinken dan is het kweken in zogenaamde broed/kweekkooien aan te bevelen. De broedkooi voor de zebravink dient als absoluut minimum 40x40x40cm (LxBxH) te zijn, maar aangeraden word 40x60x40cm. Er zijn in de handel broedkooien waarbij tussenschotten tussen de kooien verwijderd kunnen worden om zo een lange vlucht (van bijvoorbeeld 120cm) te maken. Dit heeft mijn persoonlijke voorkeur. Zo hebben de vogels in de rustperiode een mooie ruime kooi.

In de volière is het belangrijk dat de zebravinken altijd de beschikking hebben over een vocht, tocht en vorstvrij nachthok. Daarnaast is het belangrijk dat er altijd een bad mogelijkheid is. Zebravinken badderen erg graag in tegenstelling tot parkieten. Daarnaast zijn zebravinken “nestslapers” u dient altijd een nestkastje op te hangen waar de zebravinkjes kunnen slapen.

Voeding

Het dagelijkse hoofdmenu van de zebravink bestaat uit een goede zadenmengeling voor tropische vogels. Bijvoorbeeld Teurlings, witte molen of van Himbergen. Dit is te koop in iedere dierenspeciaalzaak. Dit word aangevuld met bijvoorbeeld stukjes groente of fruit; sla, komkommer, sinaasappel/mandarijn, appel, witlof etc. Ook dienen de zebravinken in de kweekperiode dagelijks eivoer tot hun beschikking te hebben. Dit hebben zij nodig om te voldoen aan de behoefte naar dierlijke eiwitten. Verse onkruiden zoals paardenbloemen en vogelmuur worden ook erg gewaardeerd.

Naast dit menu mag zoals bij elke vogel grit en maagkiezel nooit ontbreken. De vogels nemen dit naar eigen behoefte op. Let erop dat in het geval van bladgroente zoals sla u niet teveel in één keer verstrekt. Een stukje ter grootte van een rijksdaalder is genoeg voor 1 vogel.

Zebravinken kweken in gevangenschap

Zebravinken kweken in gevangenschap is niet moeilijk. Om deze reden is het ook de ideale beginnersvogel. Zebravinken bouwen hun nest in bijna alle mogelijke nestgelegenheden die hun word aangeboden. Een gesloten, half open of tralienestkastje maakt deze vogel vaak niet uit. Ze bouwen zelf hun nestjes in de aangeboden nestgelegenheden. Belangrijk is dat de nestgelegenheid circa 10-15cm hoog, breed en diep is. Als nestmateriaal kunt u bijvoorbeeld uitgeplozen sisaltouw, (gebleekte) kokosvezel, dierenhaar, gras etc. aanbieden. De vogels zullen zelf hun keuze maken voor het beste nestmateriaal. Zebravinken staan erom bekend dat ze verwoede nestenbouwers zijn. Soms bouwen ze zelfs het ene nest bovenop het andere. Om deze reden is het belangrijk dat u ze van voldoende nestmateriaal voorziet om slopen van de nesten van andere vogels te voorkomen.

Nat het bouwen van het nest zal het popje elke dag een eitje leggen, met een totaal van 4 tot 6 eitjes. De eitjes hebben een wat lichtgroene tot witte kleur. Na 13 tot 14 dagen broeden door beide geslachten zullen de jongen uit het ei komen. Meestal begint het popje al na het 3e ei met broeden. Het mannetje en het popje wisselen elkaar elke 2-3 uur tijdens het broeden af. Als de jongen eenmaal uit het ei komen is het belangrijk dat er genoeg eivoer beschikbaar is. Voor de jonge zebravinken zijn dierlijke eiwitten van levensbelang. De jongen zijn vleeskleurig wanneer ze uit het ei komen. Na een week kleurt de huid zeer donker, tot bijna zwart. De jongen worden de eerste week bijna continu warm gehouden door een van de ouders. Na de eerste week zullen de ouders vaker en langere periodes van het nest zijn. Op een leeftijd van circa 3 weken vliegen de jongen uit. Ze worden dan nog 2 weken door bijde ouders gevoerd. Na 5-6 weken zijn de jonge zebravinken zelfstandig en kunnen ze weg gehaald worden van de ouders.

Het is belangrijk dat u de zebravinken maximaal 3 nesten per jaar groot laat brengen om zo de pop niet teveel uit te putten. Jonge vogels zijn na 10 maanden broedrijp en kunnen dan ingezet worden voor de kweek.

Zebravink mutaties

Inmiddels zijn door de populariteit van de zebravink al vele mutaties bekend. Het is te uitgebried om deze allemaal afzonderlijk te bespreken, maar de belangrijkste mutaties zijn: bruin, bleekrug, masker, wit, bont en getekend, zwartborst, oranjeborst, blackface, zwartwang, pastel, witborst, wang, isabel, agaat, gekuifd en geelsnavel.