De vogel hobby begon bij mij eigenlijk al rond mijn 10e levensjaar, ik mocht bij mijn opa altijd in zomer vakanties de vogeltjes voeren (volière en watervogels). Dit trok mij heel erg. Op mijn 13e verjaardag kwam dan eindelijk het grote moment, ik kreeg mijn eigen volière, toen nog 1.5m breed en 2m diep. Inmiddels is dat na 9 jaar in 2 stappen uitgebreid naar 5.5m breed.
Het vogelhobby virus heeft mij ook gegrepen. Wat begon met 2 kanaries en 2 diamantduifjes is nu uitgegroeid naar een gezellige gezelschap volière waar alles van klein (kleine cubavink) tot groot (valkparkiet) gezellig van de omgeving geniet. Ik ben persoonlijk geen voorstander van kweek kooien (te klein, je gaat een koppel vogels toch niet op een ruimte van 50x50x40cm zetten?) maar ik vind de erfelijkheidsleer die er bij komt kijken wel bijzonder interessant. Misschien dat ik zelf ook ooit aan kweek kooien ga, maar dit zal dan minimaal 1m breed per koppel vinken zijn. Parkieten moeten wat mij betreft sowieso in een volière broeden.
Zelf houd ik de vogels puur voor de hobby, ik ben niet uit op jongen. Ik geef de nodige voorzieningen voor de vogels en ondersteun hun eventueel tijdens het broedproces, maar ik laat alles aan moeder en vader over. Uiteindelijk moet moeder natuur het zelf regelen. Dit resulteerde erin dat ik in 2014 bijna geen jonge vogels had (ook mede door laatste uitbreiding van volière in juli waardoor het broedseizoen vroegtijdig eindigde) Maar voor 2015 hoop ik weer nieuwe nesten te verwachten met de nodige jongen. (Het blijft toch een speciaal moment om je eigen jongen uit te zien komen en ze een jaar later zelf hun eigen kroost ziet opvoeden)
Met nu circa 9 jaar ervaring in de vogel hobby kan ik zeggen dat ik redelijk wat ervaring heb opgedaan in het volière broeden, maar de kweekkooi is voor mij persoonlijk nog een nieuwe dimensie. Veel gehoorde problemen zijn ziektes en vogels die niet op conditie komen. Hier wil ik ook artikelen over gaan schrijven om u, en mijzelf hierover te informeren.
