Edelzanger

De edelzanger (Serinus leucopygius) een Afrikaanse prachtvink met een ongekend mooie zang, vandaar ook zijn naam. De mooie zang van de edelzanger is direct online te beluisteren op onze site.

De edelzanger in het wild

In het wild komt de edelzanger alleen voor in Afrika, hun leefgebied bestrijkt midden Afrika, van Senegal tot Soedan. Ze leven hoofdzakelijk in het (lage) struikgewas, tuinen van mensen, parken en kleine dorpjes. Begroeiing heeft de voorkeur voor beschutting, en als schuilplaats tegen roofvogels. De edelzanger meet ongeveer 11 tot 12 centimeter wanneer zij volwassen is.

Geslachtsonderscheid bij de edelzanger is alleen mogelijk aan de hand van de balts. Het mannetje laad zijn zang graag horen, het vrouwtje (popje) zingt niet. Hierdoor is het buiten de broedperiode erg lastig man en pop van elkaar te onderscheiden. Het is verstandig zogenaamde knijpringetjes bij de hand te hebben om in het geval van een zingende man deze snel te “markeren” met een gekleurd knijpringetje, deze zijn online te verkrijgen.

Edelzanger in gevangenschap

Wanneer de edelzanger in gevangenschap gehouden wordt is het belangrijk niet meer dan 1 koppel per vlucht te houden. De edelzangers kunnen net als andere Afrikaanse prachtvinken soms bijzonder agressief naar elkaar zijn, zeker in de broedperiode. Felle gevechten zijn dan onvermijdelijk. Ook is het verstandig geen verwante soorten zoals de mozambiquesijs en geelstuit edelzanger te houden. Ook soorten als de mexicaanse roodmus en zelfs kanarie’s kunnen tot problemen leiden als deze gehouden worden in dezelfde ruimte als de edelzanger. Indien deze soorten bij elkaar gehouden worden kunnen onderlinge gevechten ervoor zorgen dat beide soorten niet tot broeden komen, daarom dient u dit te vermijden.

Edelzangers zijn goed geaclimatiseerd in het Nederlandse klimaat. Ze kunnen in de buiten volière gehouden worden zolang er maar een vorst en tochtvrij nachthok ter beschikking staat waar zij zich in kunnen terugtrekken. Het is verstandig voeding en water ook in het nachthok aan te bieden zodat de vogels de elementen niet hoeven te trotseren om hun voedingstoffen op te nemen.

Voeding voor de edelzanger

Edelzangers dienen als basis voeding een goede mengeling voor tropische vogels of volièrevogels te krijgen. In het geval van een mengeling voor tropische vogels kunt u met een verhouding van 5 : 1 tropisch zaad en “onkruid” zaad mengen. Dit geeft een grotere variatie in de voeding wat kieskeurigheid kan voorkomen. Naast deze zadenmengeling is het belangrijk om een goed eivoer/universeelvoer (50%/50%) mengsel te voorzien. Dit is – zeker in de broedperiode – nodig om te voldoen in de behoefte naar dierlijke eiwitten. Indien de jongen niet voldoende dierlijke eiwitten binnen krijgen via de kropmelk van hun ouders komen zij niet goed tot ontwikkeling.

Vers gekiemde zaden in de vorm van zelf gemaakt kiemzaad word naast onkruidzaad graag genuttigd. U kunt er ook voor kiezen om verse onkruiden te plukken en te verstrekken aan de edelzangers, let er dan wel op dat het geen bespoten onkruiden betreft. En dat deze onkruiden niet langs wegen staan waar veel uitlaatgassen geproduceerd worden. De vaste deeltjes (roet etc.) hiervan komt op de beplanting wat bijzonder giftig is voor de vogels.

Zoals bij elke zaad etende vogel mag scherpe maagkiezel nooit ontbreken. Een sepia schild en vogelgrit om te voldoen in de behoefte naar mineralen en op zijn tijd een stukje groente of fruit. Vers, dagelijks ververst drink en badwater mag als vanzelfsprekend niet ontbreken. In de zomer is het belangrijk dit badwater 2 maal per dag te verversen gezien door de hoge temperaturen schimmels en algen snel tot ontwikkeling komen in het drinkwater van de edelzangers.

Edelzangers kweken

Het kweken van edelzangers is niet moeilijk zolang er maar enkele “regels” in acht worden genomen. Zoals reeds eerder vermeld is het belangrijk de edelzangers niet samen met verwante soorten in 1 voliére/vlucht te houden. Door onderlinge gevechten zullen de vogels niet overgaan tot broeden. Daarnaast is een goede voeding belangrijk, door de juiste combinatie van voeding, omgeving en temperatuur zullen de meeste vogels overgaan tot het broeden.

Als nestgelegenheid voor de edelzangers voldoet een halfopen nestkastje met afmetingen van circa 15 x 15 x 15 cm. Hier bouwt de pop zelf haar nestje van de beschikbaar gestelde nestmaterialen zoals droog gras, mos, kokosvezel en uitgeplozen sisaltouw. Een klein beetje nestmateriaal in het nestkastje doen vergemakkelijkt de bouw van het nest voor de edelzanger, het popje hoeft dan minder nestmateriaal zelf te zoeken. Ook kunt u een klein kokosnestje in het nestkastje plaatsen waar het popje zelf haar nest omheen kan bouwen.

Als het nestje gebouwd is legt het popje over het algemeen elke dag een eitje, 3 tot 4 witte tot bleekgroene gespikkelde eitjes maken het nest compleet. Deze worden alleen door het popje bebroed, het nest word door beide geslachten fel verdedigd tegen nieuwsgierige mede bewoners. Tijdens de broedperiode komt het popje niet van het nest, zij word op haar nest gevoerd door de man die tevens vaak boven op het nestkastje de wacht houd. Hier laat hij uitbundig zijn prachtige zang horen om het “teritorium” af te bakenen.

Na circa 14 dagen broeden zullen de jonge edelzangers uit het ei komen. Ze worden dan door de pop gevoed tot ze na ongeveer 3 weken het nest verlaten. Ze worden dan nog enkele weken gevoed door het mannetje gevoed, het popje is dan vaak al met een nieuw nestje bezig. Als de jongen zelfstandig gaan eten kunnen ze weg gehaald worden bij de ouders, dit gebeurt meestal rond de 6e of 7e levensweek. U gunt de ouders dan ook wat rust voor het 2e legsel.

De jonge edelzangers hebben circa 1 jaar nodig om volledig op kleur en formaat te komen, hou hier rekening mee als u voor tentoonstellingen wilt gaan kweken.

 

Dit bericht is mede tot stand gekomen met dank aan serinus-society.eu