Blauwfazantje

Het blauwfazantje (Uraeginthus bengalus)is een opvallende vogel, door zijn lichtblauwe kleur (waaraan hij zijn naam dankt). Hij komt hoofdzakelijk voor in Afrika, waar er verschillende ondersoorten bekend zijn:

• U. b. bengalus: van zuidelijk Mauritanië tot Guinee en oostelijk tot Ethiopië, Oeganda en westelijk Kenia.
• U. b. brunneigularis (“bruinkopblauwfazant”): van zuidelijk Somalië tot centraal Kenia.
• U. b. littoralis: zuidoostelijk Kenia en noordoostelijk Tanzania.
• U. b. ugogensis: zuidelijk Kenia en noordelijk, westelijk en centraal Tanzania.
• U. b. katangae: noordoostelijk Angola, zuidelijk Congo-Kinshasa en noordelijk Zambia.

Het blauwfazantje in het wild

Het blauwfazantje komt hoofdzakelijk in west-Afrika voor. De ondersoorten verschillen onderling vooral in vorm en soms in kleur. Blauwfazantjes zijn ongeveer 12cm groot, en zijn geen dure vogels in de aanschaf. Om deze reden zijn het ook geliefde vogels voor in de volière.

Geslachtsonderscheid bij het blauwfazantje

Het geslachtsonderscheid bij de blauwfazantjes is makkelijk, de mannetjes hebben een rode wangvlek die de popjes niet hebben. Daarnaast is de kleur van het mannetje vaak dieper en de tekening scherper. Het popje is wat valer en minder intensief gekleurd.

Voeding voor het blauwfazantje.

De voeding voor het blauwfazantje bestaat hoofdzakelijk uit een zadenmengeling voor tropische vogels, of een volière mengeling. Dit word aangevuld met eivoer, kiemzaad en wat groente of fruit. Ook een stukje trosgierst op zijn tijd word gewaardeerd. Naast dit basis menu dient er altijd grit, maagkiezel en vers badwater beschikbaar te zijn. Ook een sepiaschild om de snavel te slijpen word gewaardeerd. Om de behoefte naar dierlijke eiwitten te voldoen kunt u insectenpaté toevoegen aan het eivoer. Ook is het mogelijk om bijvoorbeeld 50% eivoer en 50% universeelvoer te mengen. Het universeelvoer bevat veel dierlijk eiwit. Naast deze mengeling kunt u (geknipte) buffalowormpjes, pinky’s, miereneitjes en muggenlarven aanbieden. Tijdens het broeden is het belangrijk alleen zaden beschikbaar te stellen, en in kleine mate eivoer. Een hoog gehalte aan dierlijk eiwit in het voedingspatroon kan verhoogde paringsdrift veroorzaken, hierdoor zullen de vogels slecht broeden of snel een nieuw nest beginnen terwijl het eerste nest nog niet uitgebroed is. Om deze reden is het verstandig pas levend voer en dierlijke eiwitten te verstrekken wanneer de jongen uitgekomen zijn.

Blauwfazantjes in de volière

In de volière zijn blauwfazantjes geen ruziezoekers. Het zijn rustige, doch actieve vogels. Ze zijn verdraagzaam naar andere volière bewoners en zullen geen ruzie zoeken met andere vogels. Wel zullen zij in de broedperiode hun nestje verdedigen, dit doen bijna alle vogels. Tijdens de broedperiode is het wel verstandig maximaal 1 koppel per volière te houden. De mannetjes kunnen zeer agressief naar elkaar worden. In de volière is het belangrijk dat de blauwfazantjes zich ’s nachts kunnen terugtrekken in een vorst, tocht en vochtvrij nachthok. ‘S winters is het verstandig de vogels binnen te houden bij een temperatuur van ten minste 10°C. De blauwfazantjes worden langzaam steeds winterharder in ons koude Nederlandse klimaat, maar het is aan te bevelen ze toch binnen te houden in de winter.

Het kweken van blauwfazantjes

Het kweken van blauwfazantjes is niet moeilijk. Wanneer er rekening gehouden word met de behoefte aan warmte, en wanneer zij een geschikt nestkastje tot hun beschikking hebben zullen zij snel overgaan tot het bouwen van een nestje, en het leggen van de eitjes. Door hun behoefte naar warmte word het aangeraden de blauwfazantjes in kweekkooien te houden. De kweekruimte kan dan optimaal op temperatuur gebracht worden om de broeddrift te verhogen. Ook kan hierdoor beter het aangeboden voedsel aangepast worden, in de volière is het lastig dierlijk voedsel aan de vogels aan te bieden die het nodig hebben. En een teveel aan dierlijk voedsel kan zoals reeds gemeld een verhoogde paringsdrift opwekken.

Wanneer het nestje gebouwd is zal het popje 4 tot 6 eitjes leggen welke in 13 tot 14 dagen uitgebroed worden. Wanneer de jongen uitkomen is het belangrijk dat er dierlijk voedsel zoals eivoer, pinkys, miereneitjes, buffalowormpjes etc ter beschikking gesteld word. Omdat de ouders dit aan hun jongen voeren zal een goede opfok niet mogelijk zijn zonder dit dierlijk voedsel.