Alariovink

De alariovink (Serinus alario) ook bekend als “zwartkop-kanarie” is een vrij onbekende vogel, er is ook weinig informatie over deze vogel in gevangenschap bekend. Van nature komen ze voor in zuid Afrika. 

De alariovink in het wild

De alariovink kent 2 ondersoorten;

• Serinus alario De gewone alariovink welke in het zuidelijkere deel van de republiek Zuid Afrika voorkomt
• Serinus alario leucolaemus  De witkeel alariovink welke in het noordelijkere deel van de republiek Zuid Afrika voorkomt

De natuurlijke omgeving van de vinken bestaat uit droge gebieden, waar lage grassen en struiken voorkomen. Buiten de broedperiode zijn ze in grotere delen van Zuid Afrika te zien als zij als enkeling of in kleine groepen trekken. De alariovink is geen schuwe vink die ook dicht bij menselijke bebouwing gezien word. Ze zijn vaak te zien wanneer zij op de grond naar hun voedsel op zoek zijn. Dit bestaat hoofdzakelijk uit diverse onkruidzaden.

De vinken zijn ongeveer 12cm groot, en hebben een zeer vredelievend karakter. De vogels staan op de rode lijst van het IUCN op “least concern” wat betekend dat er geen zorgen zijn omtrent het voortbestaan van de soort in het wild.

Geslachtsonderscheid

Geslachtsonderscheid bij de alariovinken is zeer makkelijk. De man is zeer getekend met witte en bruine bevedering. Een zwart masker en duidelijke witte schouderband. De pop is hoofdzakelijk grijzig van kleur, waarbij de kenmerkende witte schouderband nog iets is terug te zien.

Alariovinken in gevangenschap houden

De vogels kunnen goed in gevangenschap gehouden worden, doch er is weinig bekend over de kweek in gevangenschap. In de literatuur wordt zeer weinig beschreven, de meeste informatie komt dus van kwekers met persoonlijke ervaring.

Huisvesting

De alariovinken kunnen het beste in een goed beplantte volière gehouden worden. Het is belangrijk dat er een verwarmd nachthok beschikbaar is gezien de vogels niet winterhard zijn. Ze kunnen goed samen gehouden worden met andere prachtvinken van gelijke grootte of groter. Het houden in een kamer volière is ook goed mogelijk, zorg er dan voor dat de omgeving altijd stabiel boven de 15°C is.

Voeding

De alariovinken eten in het wild hoofdzakelijk gras en onkruid zaden die zij van de grond, en uit de plant eten. Als basisvoeding in gevangenschap dient daarom een goede zadenmengeling voor kanaries, aangevuld met onkruidzaden. Verse onkruiden en grassen worden graag gegeten, let er alleen op dat deze niet bespoten zijn of langs wegen geplukt worden.

Eivoer, kiemzaad en dagelijks vers fruit mogen eigenlijk niet ontbreken. Zeker in de broedperiode is het belangrijk voldoende eivoer te voorzien, de pop heeft dit hard nodig bij de aanmaak van de eieren, dit kost immers veel eiwitten waar het eivoer rijk aan is.

Zoals bij alle zaadetende vogels mag scherpe maagkiezel nooit ontbreken, ook vogelgrit en vers bad en drinkwater moeten altijd beschikbaar zijn. Ververs het badwater dagelijks, in de warme zomermaanden heeft het aanbeveling dit 2 maal per dag te verversen.

Kweken

Over de kweek met de alariovink is zoals reeds gemeld weinig bekend. Wel is bekend dat de vogels het snelst overgaan tot broeden wanneer er veel beplanting aanwezig is in de volière. Ze maken hun nestje in deze beplanting, of in een nestkastje wat aangeboden word. Als nestmateriaal gebruiken zij grashalmen, gebleekte kokosvezel, dierenharen en (dons)veertjes, kleine twijgjes en stukjes boomschors.

Het nest wordt als een mandje volledig door het popje gebouwd in een dag of 4-5. Wanneer het nest klaar is zal het popje hier 2 tot 5 eitjes leggen welke door haarzelf in een dag of 13 – 14 uitgebroed worden. Wanneer de jongen uitkomen zullen zij door beide ouders opgevoed worden, na totaal 19 tot 20 dagen zullen zij uitvliegen.

Er zijn bij kwekers gevallen bekend waarbij de pop, of man de jongen uit het nest werpt. Dit wordt mogelijk verklaard door teveel dierlijke eiwitten wat als oorzaak bij andere afrikaanse prachtvinken wordt genoemd. Of dit ook bij de alariovinken het geval is is mij niet bekend.